สถาบันอุดมศึกษา

• มหาวิทยาลัยไคโร
• มหาวิทยาลัยเอนแชมส์
• มหาวิทยาลัยอเมริกันแห่งไคโร
• มหาวิทยาลัยเยอรมันแห่งไคโร
• มหาวิทยาลัยอังกฤษในอียิปต์
• มหาวิทยาลัยฝรั่งเศสในอียิปต์
• มหาวิทยาลัยเฮลิโอโพลิสเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน
• มหาวิทยาลัยนานาชาติมิสร์
• โรงเรียนอาหรับเพื่อวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และการขนส่งทางทะเล
• มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมิสซอร์
• มหาวิทยาลัยเฮลวัน

โรงเรียน

• วิทยาลัยอเมริกาใต้
• ลีเซ ฟร็องแซ ดูว์ กาแร
• โรงเรียนนานาชาติอังกฤษในไคโร
• วิทยาลัยมาลเวินอียิปต์
• ด็อยท์เชอเอวานเจลิสเชโอแบร์ชูเล
• ด็อยท์เช่ ชูเลอร์ บอร์โรเมรินเนน ไคโร
• ยูโรปา-ชูเล ไคโร
• โรงเรียนนานาชาติอเมริกันในประเทศอียิปต์
• ลีเซ ลา ลิเบอร์เต เอลีโอปอลิส
• กอลแฌเดอลาแซ็งต์ฟามีย์

ชาวอียิปต์มักจะเรียกไคโรว่า ṣ มา (IPA: [mɑsˤ] ɾ ; ภาษาอาหรับอียิปต์: ‎ مَصر) ซึ่งเป็นชื่อภาษาอาหรับอียิปต์สําหรับตัวอียิปต์เอง โดยเน้นให้เห็นถึงความสําคัญของเมืองสําหรับประเทศ อัลคาฮิราห์ (อาหรับ) القاهرة) ‎ "แวนคิชเชอร์" หรือ "คอนเคอเรอร์" โดยคาดว่าเป็นเพราะดาวเคราะห์ดวงนี้ อันนัจม์ อัลเคฮีร์ (อาหรับ: ‎ النجم القاهر "ดาวคงเคอริง") กําลังเพิ่มขึ้นในขณะที่เมืองนี้ถูกก่อตั้งขึ้น และอาจอ้างอิงถึงการมาถึงของฟาติมิด คาลิฟ อัล-มูอิซซซึ่งรอคอยมานานถึงกรุงไคโรในปี 2516 จากมาห์เดียซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่าแก่ของฟาติมิด ที่ตั้งของเมืองเฮลิโอโพลิสโบราณนั้นอยู่ชานเมืองของเอน ชามส์ (อาหรับ) عين شمس ‎ ดวงตาแห่งดวงอาทิตย์)

มี ชื่อ คอปติก อยู่ สองสาม ชื่อ ของ เมือง (di)คาโครมี (คอปติก: (ϯ) ⲕ ⲁ ⲙ 1211 ϣ) ได้รับการยอมรับเป็นครั้งแรกตั้งแต่ปี 1211 และเป็นคลากซึ่งหมายถึง "คนหลอก" ("artenther-" - เพื่อหยุด, "art arte to" - man) ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับภาษาอาหรับอัล-คาห์ราห์ Lioui (คอปติก): ⲓ ⲗ ⲟ ⲓ) หรือ Elioui (คอปติก: ⲉ ⲗ ⲓ ⲩ) เป็นอีกชื่อหนึ่งซึ่งเป็นการทุจริตของชื่อกรีก Heliopolis (กรีก: Ήλιούπολις) บางคนแย้งว่า มิสแตรม (คอปติก): ⲙ ⲓ ⲥ ⲣ ⲁ) หรือ นิสตราม (คอปติก: ⲛ ⲓ ⲥ ⲣ ⲁ) เป็นอีกชื่อหนึ่งของคอปติกสําหรับไคโร แม้ว่าคนอื่นจะคิดว่าชื่อนี้น่าจะเป็นชื่อของ อับบาซิด เควิน อัล-อัสการ์ ⲕϩⲓ ⲣ เป็นภาพที่นิยมของชื่อภาษาอาหรับ (คนอื่นๆ ⲭ เป็น ⲁ.. บางคนแย้งว่านั่นเป็นชื่อของอียิปต์ที่สร้างขึ้นโดยไคโร แต่สงสัยว่าชื่อนี้คงไม่ได้รับการยอมรับในแหล่งมรดกโลกหรือประชาธิปไตย แม้ว่านักวิจัยบางคนจะชอบพอล คาซาโนวา ก็ตาม หากจะมองว่าชื่อนี้เป็นทฤษฎีที่ถูกต้องตามกฎหมาย ไคโร ยัง ถูก เรียก ว่า ⲭ ⲏ ⲙ อียิปต์ ใน โคปติก เช่น เดียว กับ ที่ อียิปต์ อาหรับ

บางครั้งเมืองนี้ก็ถูกเรียกอย่างเป็นทางการว่า คาโยร โดยบุคคลจากอเล็กซานเดรีย (IPA: [ˈkjɾoæ]; ภาษาอาหรับอียิปต์: كايرو ‎)

หลุยส์ คอมฟอร์ท ทิฟฟานี (1848-1933) ระหว่างทางระหว่างโอลด์กับนิวไคโร มัสยิดซิทาเดลของโมฮัมเหม็ด อาลี และสุสานของมาเมลูค ปี 1872 น้ํามันบนผืนผ้าใบ พิพิธภัณฑ์บรูคลิน

การจ่ายเงินเริ่มต้น

การแสดงของฟัสทัตจากเอ เอส ประวัติศาสตร์อียิปต์ ของแรพพอร์ต

พื้นที่บริเวณรอบ ๆ จังหวัดไคโรในปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมมฟิสซึ่งเป็นเมืองหลวงเก่าของอียิปต์ ได้เป็นจุดสนใจของอียิปต์โบราณมายาวนานเนื่องจากสถานที่ตั้งซึ่งมีความสําคัญทางยุทธศาสตร์ของอียิปต์ตั้งแต่ตอนต้นจากดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ําไนล์ อย่างไร ก็ตาม โดย ทั่วไป แล้ว ต้น ทาง ของ เมือง สมัย ใหม่ ถูก สืบทอด กลับไป ยัง ชุด ของ การ จ่าย เงิน ใน สหัสวรรษ แรก ในช่วง หัก ศตวรรษ ที่ 4 เมมฟิส กําลัง ลด ลง อย่าง สําคัญ พวก โรมัน ได้ ก่อตั้ง เมือง ป้อม ขึ้น ตาม ฝั่ง ตะวันออก ของ ไนล์ ป้อม ทราบ ที่ เรียก กัน ว่า บา บิโลน เป็น นิวเคลียส ของ โรมัน และ เมือง ไบแซนไทน์ และ เป็น โครงสร้าง ที่ เก่าแก่ ที่สุด ใน เมือง ใน ปัจจุบัน และ ยัง ตั้ง อยู่ ที่ นิวเคลียส ของ ชุมชน คอปติก ออร์โธดอกซ์ ด้วย ซึ่ง แยก จาก โบสถ์ โรมัน และ ไบแซนไทน์ ใน ช่วง ปลาย ศตวรรษ ที่ 4 โบสถ์ คอปติก ที่ เก่าแก่ ที่สุด ของ ไคโร หลาย แห่ง รวม ทั้ง โบสถ์ ลอย ตั้ง อยู่ ตาม กําแพง ป้อม ใน ส่วน หนึ่ง ของ เมือง คอปติก ไคโร

หลังการพิชิตดินแดนของชาวมุสลิมใน AD 640 ผู้พิชิตอัมร์ อิบน์ ได้ตั้งรกรากอยู่ทางตอนเหนือของบาบิโลน ในพื้นที่ซึ่งรู้จักกันในนามอัล-ฟัสตัต เดิมทีค่ายที่พักอาศัย (Fustat แสดงว่าเป็น "เมืองแห่งเทนต์") ฟัสตัตได้กลายเป็นที่ตั้งถิ่นฐานถาวรและเป็นเมืองหลวงแห่งแรกของอียิปต์

ในปี 750 หลังจากการโค่นล้มจักรวรรดิกาหลิบอุมัยยะด์โดยแอบบาซิดส์ ผู้ปกครองใหม่ได้สร้างเขตการปกครองของตนเองสู่พื้นที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของจังหวัดฟัสตัตซึ่งกลายเป็นเมืองหลวงของประเทศ อันนี้เรียกกันว่าอัล-อัสการ์ (เมืองแห่งเขตหรือแคนทูนเมนต์) ดังที่ได้วางไว้เหมือนค่ายทหาร

การก่อการกบฏในปี 2522 โดยนายอาห์หมัด บิน ตูลุน ได้นําไปสู่การทอดทิ้งอัลอัสการ์และการสร้างการระงับอื่น ๆ ซึ่งได้กลายเป็นที่นั่งของรัฐบาล นี่ คือ อัล กัตตา อี ("อีก สี่ ส่วน " ) ทาง เหนือ ของ ฟัสตัต ใกล้ แม่น้ํา มากขึ้น อัล กัตตาอี อยู่ตรงกลางของมัสยิดแห่งหนึ่งและเป็นพิธี ปัจจุบันรู้จักกันในนามมัสยิดของอิบน์ ตูลุน

ในปี 1905 กลุ่มแอบบาซิดได้เข้าควบคุมประเทศอีกครั้ง และผู้ว่าราชการได้เดินทางกลับไปยังเมืองฟัสตัต ทําการโจมตีอัล-กัตตาอี

สถาบันสถาปนาและการขยาย

เจ้าหญิงเฟรสโกแห่งฟาติมิด คาลิฟห์อัลฮะกีม (985-1021)

ในปี 2512 ฟาติมิดส์พิชิตอียิปต์ได้จากฐานทัพในเมืองอิฟริกิยา และเมืองใหม่ที่มีป้อมทางตะวันออกเฉียงเหนือของจังหวัดฟุตสัตก็เริ่มต้นขึ้นแล้ว ใช้เวลาถึงสี่ปีในการสร้างเมือง ṣ ซึ่งรู้จักกันในนามอัลแมนยูริยาห์ ซึ่งก็คือเมืองหลวงแห่งใหม่ของแคลิฟาเต ในช่วงเวลาดังกล่าว การก่อสร้างมัสยิดอัล-อัซฮาร์ได้รับมอบหมายให้ทําการก่อสร้างอาคารแห่งนี้โดยคณะคาลิฟ ซึ่งพัฒนาขึ้นเป็นมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดเป็นอันดับสามของโลก ใน ที่สุด ไคโร ก็จะ กลายเป็น ศูนย์กลาง การ เรียนรู้ ด้วย ห้องสมุด ของ ไคโร ที่ มี หนังสือ เป็น ร้อย ๆ เล่ม เมื่อคาลิฟห์ อัล-มูซ ลิ ดิน อัลลาห์ เดินทางถึงเมืองฟาติมิดเมืองหลวงเดิมของมาห์เดียในตูนิเซียเมื่อปี 2516 เขาได้ตั้งชื่อเมืองนี้ว่า คาหิรัต อัล-มูอิซซ ("แวนควิชเชอร์แห่งอัล-มูอิซซ")

เกือบ 200 ปีหลังจากที่ไคโรถูกก่อตั้งขึ้น ศูนย์บริหารของอียิปต์ยังคงอยู่ในฟัสตัต อย่างไรก็ตาม ในปี 2511 ราชมนตรีฟาติมิด ชาวาร์ ได้จุดไฟเผาที่ฟัสตัตเพื่อป้องกันการถูกจับกุมตัวโดยอมัลริก นักรบครูเสดกษัตริย์แห่งเยรูซาเล็ม เมืองหลวงของอียิปต์ถูกย้ายไปเมืองไคโรอย่างถาวร ซึ่งในที่สุดก็ถูกขยายออกไปจนรวมถึงซากปรักหักพังของฟัสตัต และเมืองหลวงเดิมของอัล-อัสการ์และอัล-กัตตา ในขณะที่อัลกอฮีราได้ขยายขอบเขตการจ่ายเงินก่อนหน้านี้เหล่านี้ออกไป และได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของกรุงไคโรเมื่อเมืองนั้นขยายและแผ่ขยายออกไป ปัจจุบัน พวก เขา เรียก กัน ว่า "โอลด์ ไคโร "

ขณะที่ไฟที่ฟัสตาตได้ช่วยปกป้องเมืองไคโรได้สําเร็จ การต่อสู้ดิ้นรนของอํานาจระหว่างชาวาร์ กษัตริย์อะมาลิกที่หนึ่งแห่งเยรูซาเล็ม และพลเอกเซนกิด เชิร์คูห์ ได้นําไปสู่การล่มสลายของสถาบันฟาติมิด

ในปี 2512 นายซาลาดินได้รับการแต่งตั้งให้เป็นราชมนตรีอียิปต์ใหม่ของหมู่บ้านฟาติมิดและสองปีต่อมา นายซาลาดินก็ได้ยึดอํานาจจากครอบครัวฟาติมิด คาลิฟห์ Ā อัลḍ' ในฐานะสุลต่านแห่งอียิปต์ รัฐสลาดินได้สถาปนาราชวงศ์อายุบิดขึ้น ตั้งอยู่ที่ไคโร และเป็นพันธมิตรกับอียิปต์กับบรรดาอภิเษกซึ่งตั้งอยู่ในกรุงแบกแด ในระหว่างรัชกาลของเขา นายซาลาดินได้สร้างเมืองไคโรซิทาเดลซึ่งเคยดํารงตําแหน่งเป็นที่นั่งของรัฐบาลอียิปต์จนกระทั่งกลางศตวรรษที่ 19

ไคโร ซิทาเดล ซึ่ง เห็น อยู่ เหนือ สุด ใน ศตวรรษ ที่ 19 ได้รับ มอบหมาย ให้ ทํา การ โดย ซาลาดิน ระหว่าง ปี 1176 ถึง 1183

ไคโร ซิทาเดล วันนี้

ในปี ค.ศ. 1250 ทหารทาสซึ่งรู้จักกันในนามแมมลักส์ ได้เข้ายึดอํานาจปกครองอียิปต์และเช่นเดียวกับผู้นําคนก่อน ๆ หลายคนที่ก่อตั้งไคโรขึ้นในฐานะเมืองหลวงของราชวงศ์ใหม่ การฝึกฝนที่เริ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องโดย Ayyubids พื้นที่ส่วนใหญ่ที่เคยครอบครองโดยพระราชวังฟาติมิดในอดีตถูกขายและถูกแทนที่โดยอาคารใหม่ โครงการก่อสร้างที่แมมลักส์เริ่มสร้างขึ้น ผลักดันให้เมืองออกไป ในขณะที่ยังนําโครงสร้างพื้นฐานใหม่ ๆ มาสู่ใจกลางเมืองด้วย ในขณะเดียวกัน ไคโรได้เจริญก้าวหน้าขึ้นเป็นศูนย์กลางของทุนอิสลาม และจุดตัดบนเส้นทางการค้าเครื่องเทศในหมู่อารยธรรมในทวีปแอโฟร-ยูเรเชีย ใน ปี 1340 ไคโร มี ประชากร เกือบ ห้า ล้าน คน ทํา ให้ เป็น เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด ทาง ตะวัน ตก ของ ประเทศ จีน

นักเดินทางประวัติศาสตร์อิบน์ บัตตูตา เดินทางเป็นพันๆไมล์ ระหว่างการเดินทางของเขา เขาหยุดอยู่เมืองหนึ่งคือไคโร อียิปต์ หนึ่งในข้อสังเกตที่สําคัญคือ อิบน์ บัตตูตา ได้กล่าวไว้ว่า ไคโรเป็นเขตหลักของอียิปต์ ซึ่งหมายความว่าไคโรเป็นเมืองที่สําคัญที่สุดและมีอิทธิพลมากที่สุดในอียิปต์ (อิบน์ บัตตูตา ปี 2552) นอกจากนี้ อิบน์ บัตตูตา ยังตระหนักถึงความสําคัญของแม่น้ําไนล์ไปยังอียิปต์ทั้งหมด รวมทั้งไคโร ขณะที่เขาเดินทางบ่อยครั้งผ่านเรือมาถึงไคโรและเดินทางต่อไป แม่น้ําไนล์ ไม่ ใช่ แค่ วิธี การ ขนส่ง แต่ เป็น แหล่ง ของ พืช ที่ ขัด กับ สิ่ง อื่น ๆ ด้วย คุณลักษณะ ที่ มี อิทธิพล สูงสุด ของ ไนล์ คือ ความสามารถ ใน การ คง ไว้ ซึ่ง ดิน ที่ อุดมสมบูรณ์ เพื่อ การเกษตร ส่วนหนึ่งของการปฏิวัติเกษตรกรรมที่เจริญก้าวหน้าในอียิปต์ ส่วนใหญ่อยู่หลังแม่น้ําไนล์ แม่น้ําไนล์ยังเป็นแหล่งอาหารและเส้นทางการค้า ถ้า ไม่ มี มัน อียิปต์ ที่ เรา รู้ วัน นี้ จะ ไม่ เหมือน เดิม หนึ่งในข้อมูลที่ละเอียดที่สุดของอิบน์ บัตตูตาในไคโร เกี่ยวข้องกับโรคระบาดที่ทําลายเมือง วันนี้ โรคระบาดนี้ เรียกกันว่า กาฬโรคบูโบนิค หรือ การตายสีดํา เชื่อกันว่าได้เดินทางถึงอียิปต์ในปี 2490 และเนื่องจากสถิติของอิบน์ บัตตูตา การระบาดของโบบอนิคมีส่วนรับผิดชอบต่อการเสียชีวิตของผู้คนจํานวน 1 ถึง 20,000 คนต่อวันในไคโร (เบิร์กลีย์ โอไอเอเอส ปี 2551) (อิบน์ บัตตูตา ปี 2552) โรคระบาดนี้เกิดขึ้นในเอเชียและแผ่ขยายไปทางรอยแยกของหนู เช่น หนู (เบิร์กลีย์ โอไรเอส ปี 2551) โรคร้ายจะแพร่กระจายไปทั่วยูเรเซีย และกวาดล้างอารยธรรมใด ๆ ที่อยู่ในเส้นทางของมัน มี การ ประมาณ ว่า ประมาณ 75 ถึง 200 ล้าน คน ที่ เสีย ชีวิต จาก โรค ร้าย

กฎออตโตมัน

ภาพ ประกอบ ของ ไคโร ใน ศตวรรษ ที่ 19

แม้ว่านายไคโรจะหลีกเลี่ยงการหยุดชะงักของยุโรปในช่วงปลายของช่วงกลางดึกของยุคนั้น แต่ทางไคโรก็ไม่สามารถหนีการเสียชีวิตจากสีดําได้ ซึ่งเกิดขึ้นในเมืองกว่าห้าสิบครั้งระหว่างปี 2421 ถึง 2517 ในช่วงแรกเริ่ม และคลื่นที่อันตรายที่สุด ประมาณ 200,000 คน ถูกภัยพิบัติฆ่า และในศตวรรษที่ 15 ประชากรของไคโรลดลงเหลือประมาณ 150,000 ถึง 300,000 คน สถานะของเมืองนี้ลดลงเรื่อย ๆ หลังจากที่วาสโก ดา กามา ค้นพบเส้นทางทางทะเลรอบๆ แหลมกู๊ดโฮปในระหว่างปี 2540 ถึงปี 2532 ทําให้ผู้ค้าเครื่องเทศสามารถหลบเลี่ยงกรุงไคโรได้ อิทธิพลทางการเมืองของไคโรลดลงอย่างมากหลังจากที่ชาวออตโตมันได้สนับสนุนอํานาจของมัมลักษณ์เหนืออียิปต์ในปี 2560 ด้วยการปกครองจากคอนสแตนติโนเปิล ท่านสุลต่าน เซลิม ได้ยกอียิปต์ให้เป็นจังหวัด โดยไคโรเป็นเมืองหลวงของประเทศ ด้วยเหตุนี้ ประวัติศาสตร์ของไคโรในระหว่างยุคออตโตมันมักจะถูกอธิบายว่าไม่ต่อเนื่องกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปรียบเทียบกับช่วงเวลาอื่นๆ อย่างไรก็ตาม ในช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17 กรุงไคโรยังคงเป็นศูนย์เศรษฐกิจและวัฒนธรรมที่สําคัญ แม้ว่าจะไม่ได้อยู่บนเส้นทางเครื่องเทศอีกต่อไป แต่เมืองนี้ก็อํานวยความสะดวกในการขนส่งกาแฟเยเมนและผ้าอินเดีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งอนาโตเลีย แอฟริกาเหนือ และบอลข่าน บรรดาพ่อค้าไคเรเนเป็นคนสําคัญในการนําสินค้าเข้าสู่เรือเฮจาซที่แห้งแล้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างฮาจจ์ประจําปีกับมักกา ใน ช่วง เวลา เดียว กัน นี้ เอง ที่ มหาวิทยาลัย อัล อัซฮาร์ ได้ เข้า ถึง อิทธิพล ของ โรง เรียน อิสลาม ที่ ยังคง ดําเนิน อยู่ ใน ปัจจุบัน ผู้แสวงบุญระหว่างเดินทางไปฮาจจ์มักจะโน้มเอียงไปทางความเหนือกว่าของสถาบัน ซึ่งเกี่ยวพันกับนักวิชาการอิสลามของอียิปต์ ในช่วงศตวรรษที่ 16 ไคโรยังมีอาคารอพาร์ทเมนท์สูงที่ชั้นล่างสองชั้นวางขายเพื่อการค้าและพื้นที่จัดเก็บข้อมูล และมีห้องชั้นบนหลายชั้นที่ให้เช่าเช่าอยู่ด้วย

ใต้ ออตโตแมน ไคโร ขยาย ออก จาก ใต้ และ ตะวัน ตก จาก นิวเคลียส ของ มัน รอบ ๆ ซิทาเดล นครนี้ใหญ่เป็นอันดับสองของจักรวรรดิจีน ซึ่งอยู่เบื้องหลังคอนสแตนติโนเปิลและแม้ว่าการอพยพย้ายถิ่นจะไม่ใช่แหล่งกําเนิดของการเติบโตของไคโรก็ตาม แต่มีจํานวนร้อยละยี่สิบของจํานวนประชากรในช่วงสิ้นศตวรรษที่ 18 ประกอบด้วยชนกลุ่มน้อยทางศาสนาและชาวต่างชาติจากทั่วบริเวณเมดิเตอร์เรเนียน กระนั้นก็ตาม เมื่อนาโปเลียนมาถึงกรุงไคโรในปี 2541 ประชากรในเมืองนี้มีจํานวนน้อยกว่า 300,000 เปอร์เซ็นต์และต่ํากว่าความสูงของมัมลักษณ์ และแครีน ซึ่งมีอิทธิพลในช่วงกลางศตวรรษที่ 14

การยึดครองฝรั่งเศสครั้งนี้มีความเป็นมาอย่างสั้นในฐานะกองกําลังของอังกฤษและออตโตมัน รวมทั้งกองกําลังแอลเบเนียที่มีขนาดเล็กซึ่งสามารถเข้ายึดประเทศได้ในปี 2444 กรุงไคโรถูกบีบโดยกองกําลังของอังกฤษและออตโตมัน ซึ่งส่งผลให้ฝรั่งเศสยอมจํานนเมื่อวันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 1801 สอง ปี ต่อ มา อังกฤษ ได้ ลาออกไป อียิปต์ จาก ชาว ออตโตมัน ชาว แอลเบเนีย และ มัม ลุคส์ ผู้ อ่อนแอ ได้ วิ่ง เข้า มา ควบคุม ประเทศ สงครามกลางเมืองต่อเนื่องทําให้ชาวแอลเบเนียชื่อมูฮัมหมัด อาลี ปาชา ขึ้นสู่บทบาทของผู้บัญชาการ และในที่สุดก็ได้รับการอนุมัติให้ดํารงตําแหน่งทางศาสนา ในปี 2448

สมัยใหม่

สะพานกาเซอร์เอลนิล

จนกว่า เขา จะ เสีย ชีวิต ใน ปี 1848 มูฮัมหมัด อาลี ปา ชา ได้ จัดตั้ง การ ปฏิรูป สังคม และ เศรษฐกิจ จํานวน มาก ขึ้น ซึ่ง ทํา ให้ เขา ได้รับ ตําแหน่ง ผู้ ก่อตั้ง อียิปต์ สมัย ใหม่ อย่างไรก็ตาม ในขณะที่มูฮัมหมัด อาลี ได้ริเริ่มการก่อสร้างอาคารรัฐในเมืองขึ้นมา การปฏิรูปเหล่านั้นก็มีผลน้อยมากต่อภูมิทัศน์ของกรุงไคโร การเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่กว่ามาถึงไคโร ภายใต้อิสมาอิล พาชา (r) ปี ค.ศ. 1863-1879) ผู้ซึ่งยังคงดําเนินกระบวนการปรับปรุงให้ทันสมัยต่อไป เริ่มจากปู่ของเขา การวาดรูปจากปารีสทําให้อิสมาอิลนึกถึงเมืองของสาวใช้และถนนหนทางกว้าง เนื่องจากข้อจํากัดด้านการเงิน มีเพียงบางส่วน ในพื้นที่นี้ ที่กําลังเขียนชื่อดาวน์ทาวน์ ไคโร ก็ประสบความสําเร็จ นอกจากนี้ นายอิสมาอิลยังพยายามปรับปรุงเมืองให้ทันสมัยด้วย ซึ่งรวมเมืองเข้าด้วยกันกับประเทศเพื่อนบ้าน โดยการจัดตั้งกระทรวงการสาธารณะ โดยนําก๊าซธรรมชาติและแสงไฟมายังเมือง และเปิดโรงละครและโรงละครและโรงละครโอเปร่า

หนี้อันใหญ่หลวงที่เป็นผลมาจากโครงการของอิสมาอิล ก่อให้เกิดข้อความเบื้องต้นในการเพิ่มการควบคุมของยุโรป ซึ่งส่งผลให้อังกฤษเข้ารุกรานในปี 2525 ศูนย์เศรษฐกิจของกรุงนี้เคลื่อนตัวไปทางตะวันตกสู่แม่น้ําไนล์ จากส่วนสําคัญทางประวัติศาสตร์ของเกาะไคโรและไปสู่พื้นที่รูปแบบยุโรปร่วมสมัยที่สร้างโดยเกาะอิสมาอิล โดยหันเหออกจากแนวเขตดังกล่าว ยุโรป นับ จํานวน ประชากร ของ ไคโร ได้ ห้า เปอร์เซ็นต์ ใน ตอน ท้าย ศตวรรษ ที่ 19 ซึ่ง ชี้ ให้ เห็น ตําแหน่ง สูงสุด ของ รัฐบาล

ในปี 2448 บริษัทเฮลิโอโพลิส โอเอซิส คอมพานี นําโดยนักอุตสาหกรรมเอดูอาร์ดชาวเบลเยียมและโบกอส นูบาร์ บุตรชายของนายนูบาร์ ปาชา นายกรัฐมนตรีอียิปต์ ได้สร้างชานเมืองแห่งหนึ่งขึ้นชื่อเฮลิโอโพลิส ห่างจากใจกลางกรุงไคโรถึงสิบกิโลเมตร มัน เป็น การ พยายาม ขนาด ใหญ่ ครั้ง แรก ใน การ ส่งเสริม สถาปัตยกรรม ของ มัน เอง ซึ่ง ปัจจุบัน เรียก กัน ว่า สไตล์ เฮลิโอโพลิส

มุมมองทางอากาศปี 1904 จากบอลลูนที่พิพิธภัณฑ์อียิปต์จะปรากฏทางด้านขวา

สะพานวันที่ 6 ตุลาคม และสายฟ้าของไคโร

ไม่มีภาพจากโรงแรมไคโร แมริออท

อาชีพ ของ ชาว อังกฤษ มี เจตนา ที่จะ เป็น แบบ ชั่วคราว แต่ มัน ก็ ยาวนาน ไป ถึง ศตวรรษ ที่ 20 นักกีฬาแห่งชาติได้ทําการประท้วงขนาดใหญ่ในกรุงไคโรเมื่อปี 2552 ห้าปีหลังจากที่อียิปต์ได้ถูกประกาศให้เป็นประเทศที่ปกครองของอังกฤษแทน แต่กระนั้น สิ่ง นี้ ก็ นํา ไป สู่ อิสรภาพ ของ อียิปต์ ใน ปี 1922

1924 ไคโร คูอาราน

เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2474 ที่ไคโรภายใต้การปกครองของสมเด็จพระจักรพรรดินีฟูอัด พ.ศ. 2467 เป้าหมายของรัฐบาลอียิปต์ซึ่งเพิ่งก่อร่างขึ้นใหม่นี้ไม่ได้เป็นการมอบข้อความ Quarianic ("Qira'at") หลากหลายฉบับให้ตอบแทน แต่เพื่อขจัดข้อผิดพลาดที่พบในคัมภีร์ของ Quranic ที่ใช้ในโรงเรียนของรัฐ คณะกรรมการครูได้เลือกที่จะรักษา "การอ่าน" ของอักษรไคร่า" Ḥ ฉบับหนึ่ง ṣ ซึ่งเป็นการถ่ายทอดทางวิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่ 8 รุ่นนี้ได้กลายเป็นมาตรฐานสําหรับการพิมพ์คัมภีร์อัลกุรอานสําหรับโลกอิสลามส่วนใหญ่ สิ่งพิมพ์ดังกล่าวได้รับการเรียกว่า "ความสําเร็จที่ยอดเยี่ยม" และมีการพูดถึงฉบับนั้นว่าเป็น "สิ่งที่ถูกมองโดยทั่วไปว่าเป็นข้อความทางการของคัมภีร์กุรอาน" ซึ่งเป็นที่นิยมมากในหมู่มุสลิมนิกายซุนนีและชีอะว่า ความเชื่อโดยทั่วไปในบรรดาชาวมุสลิมที่มีผู้อ่านไม่รอบคอบก็คือ "การที่คัมภีร์กุรอานมีการอ่านข้อความแบบไม่ชัดเจน" การแก้ไขเล็กน้อยเกิดขึ้นในภายหลังในปี 1924 และในปี 1936 - "รุ่น Faruq" เพื่อเป็นเกียรติแก่พระมหากษัตริย์ฟารุก

อาชีพสหราชอาณาจักรจนถึง ค.ศ. 1956

ทหาร อังกฤษ ยังคง อยู่ ใน ประเทศ จนถึง ปี 1956 ใน ช่วง เวลา นี้ ไคโร เมือง ได้ สร้าง ขึ้น โดย สะพาน ใหม่ และ สาย การขนส่ง ยังคง ขยาย ออกไป เรื่อย ๆ เพื่อ ที่จะ รวม พื้นที่ ที่ สูง ขึ้น ของ เมือง การ์เดน ซามาเล็ก และ เฮลิโอโพลิส ระหว่างปี 1882 ถึง 1937 ประชากรของไคโรเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่าจาก 347,000 ถึง 1.3 ล้านเท่า และพื้นที่ของไคโรเพิ่มขึ้นจาก 10 ถึง 163 ตารางกิโลเมตร (4 เป็น 63 ตร.ไมล์)

เมืองดังกล่าวประสบความระทมใจมากระหว่างการจลาจลในปี 2495 ซึ่งรู้จักกันในนาม ไคโรไฟร์ หรือ แบล็ค เสาร์ เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ซึ่งได้เห็นร้านขายภาพยนตร์ โรงละคร คาสิโน และโรงแรมในดาวน์ทาวน์ไคโรทําลายเสียเกือบ 700 แห่ง อังกฤษเดินทางจากไคโรหลังการปฏิวัติอียิปต์ปี ค.ศ. 1952 แต่การเติบโตอย่างรวดเร็วของเมืองนี้ไม่แสดงให้เห็นอาการชะงักงัน ประธานาธิบดีกามัล แอบเดล นาสเซอร์ ได้พัฒนาบริษัทไมดัน ทาห์รีร์และไนล์ คอร์นิเช ขึ้นใหม่เพื่อรองรับจํานวนประชากรที่เพิ่มขึ้น และปรับปรุงเครือข่ายสะพานและทางหลวงของเมือง ในขณะเดียวกัน การควบคุมเพิ่มเติมของแม่น้ําไนล์ก็ส่งเสริมการพัฒนาภายในเกาะเกซิราและตามแนวลุ่มน้ําของเมือง มหานครแห่งนี้เริ่มตั้งค่ายล้อมบริเวณดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ําไนล์ซึ่งอุดมสมบูรณ์นั้น เป็นเหตุให้รัฐบาลสร้างเมืองดาวเทียมทะเลทรายขึ้น และประดิษฐ์สิ่งจูงใจให้ผู้อาศัยอยู่ในเมืองเคลื่อนย้ายเข้าหาเมืองดังกล่าว

คริสต์ทศวรรษ 1960

ประชากรของไคโรได้เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าตั้งแต่ทศวรรษที่ 1960 เกือบเจ็ดล้านคน (โดยเพิ่มขึ้นอีกสิบล้านคนในพื้นที่เมือง) ปัจจุบัน นายไคโรได้ก่อตั้งตัวเองขึ้นในฐานะศูนย์กลางทางการเมืองและเศรษฐกิจสําหรับแอฟริกาเหนือและโลกอาหรับ โดยมีธุรกิจและองค์กรหลายชาติหลายแห่งรวมทั้งสันนิบาตอาหรับที่ปฏิบัติการออกจากเมืองนี้

ในปี 1992 ไคโรถูกแผ่นดินไหวถล่มโดยเหตุแผ่นดินไหวที่ทําให้มีผู้เสียชีวิต 545 ราย ทําให้มีผู้เสียชีวิต 6,512 ราย และทิ้งผู้คนประมาณ 50,000 คนให้ไร้ที่อยู่อาศัย

การปฏิวัติอียิปต์ ค.ศ. 2011

กลุ่มผู้ประท้วงถือธงชาติอียิปต์หลังการประท้วงเริ่มขึ้นในวันที่ 25 มกราคม 2554

จัตุรัสทาห์ริร์แห่งไคโร คือจุดโฟกัสของการปฏิวัติอียิปต์ปี 2554 ต่อฮอสนี มูบารัค อดีตประธานาธิบดีคนก่อน ผู้ ประท้วง กว่า 2 ล้าน คน อยู่ ที่ จัตุรัส ทาเฮียร์ ของ ไคโร ผู้ประท้วงกว่า 50,000 คนได้เข้ายึดจัตุรัสนี้ครั้งแรกเมื่อวันที่ 25 มกราคม ในช่วงที่มีการรายงานว่าบริการไร้สายของพื้นที่นั้นบกพร่อง ในวันต่อมา จัตุรัสทาห์รีร์ยังคงเป็นจุดหมายหลักของการประท้วงในไคโรต่อไป หลังจากเกิดการจลาจลที่เริ่มขึ้นเมื่อวันอังคาร พ.ศ. 2554 และดําเนินการต่อไปจนถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2556 การลุกฮือ นี้ เป็น การรณรงค์ ของ การ ต่อต้าน พลเรือน แบบ ไม่ รุนแรง ซึ่ง เป็น การ ประท้วง หลาย ๆ ครั้ง การ เดิน ขบวน การ ขัด แรง พลเรือน และ การ ตี แรงงาน ผู้ประท้วงนับล้านคนจากภูมิหลังทางสังคมและทางเศรษฐกิจและศาสนาที่หลากหลาย เรียกร้องให้มีการโค่นล้มระบอบประธานาธิบดีฮอสนี มูบารัก แห่งอียิปต์ แม้ว่าจะมีสันติภาพเป็นส่วนใหญ่ในธรรมชาติ แต่การปฏิวัติครั้งนี้ก็ไม่ได้ก่อให้เกิดการปะทะกันอย่างรุนแรงระหว่างกองกําลังรักษาความมั่นคงและผู้ประท้วง แต่มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 846 รายและบาดเจ็บ 6,000 คน การก่อการกําเริบที่ไคโร อเล็กซานเดรีย และในเมืองอื่น ๆ ในอียิปต์ หลังการปฏิวัติตูนิเซียเป็นผลให้เกิดการโค่นล้ม ซีน เอล อาบิดีน อาลี ประธานาธิบดีตูนิเซีย 11 กุมภาพันธ์ หลัง จาก สัปดาห์ ที่ มี การ ประท้วง และ ความกดดัน สูง ๆ นี้ โฮสนี มู บารัค ก็ ลาออกจาก ตําแหน่ง

หลังการปฏิวัติไคโร

ภายใต้การปกครองของประธานาธิบดีเอล-ซิซี ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2558 ได้มีการประกาศแผนการต่าง ๆ ของเมืองที่ได้รับการวางแผนให้สร้างทางทิศตะวันออกของเมืองซึ่งมีดาวเทียมอยู่แห่งใหม่แห่งนี้ ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อทําหน้าที่เป็นเมืองหลวงใหม่ของอียิปต์

แม่น้ําไนล์ ไหล ผ่าน ไคโร ตรง นี้ ตัดต่อ ธรรมเนียม ของ ชีวิต ประจํา วัน กับ เมือง สมัย ใหม่ ของ ปัจจุบัน

มุมมองทางอากาศทางทิศใต้ ตามอําเภอซามาเลกและเกซิราบนเกาะเกซิรา ล้อมรอบด้วยแม่น้ําไนล์

ไคโรอยู่ทางตอนเหนือของอียิปต์ หรืออียิปต์ตอนล่าง 165 กิโลเมตร (100 ไมล์) ทางใต้ของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและ 120 กิโลเมตร (75 ไมล์) ทางตะวันตกของอ่าวสุเอซและคลองสุเอซ เมืองดังกล่าวตั้งอยู่ตามแม่น้ําไนล์ทางทิศใต้ของแม่น้ําสายนี้ ตรงที่ลุ่มแม่น้ําซึ่งทอดทิวเขาและกิ่งก้านอยู่ในบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ําไนล์ซึ่งตั้งอยู่ต่ําของแม่น้ําสายนี้ แม้ว่ามหานครไคโรจะขยายตัวออกไปจากแม่น้ําไนล์ทุกทิศทาง แต่เมืองไคโรอาศัยอยู่ที่ฝั่งตะวันออกของแม่น้ําและเกาะสองแห่งที่อยู่ภายในนั้น อยู่ในพื้นที่รวม 453 ตารางกิโลเมตร (175 ตร.ไมล์) ทางธรณีวิทยา ไคโรอยู่บนแอลลูเวียมและเนินทราย ซึ่งอยู่ในยุคควอเทอร์นารี

จนกระทั่ง ศตวรรษ ที่ 19 เมื่อ แม่น้ํา ถูก เชื่อม ด้วย เขื่อน ระดับ และ การ ควบคุม อื่น ๆ แม่น้ําไนล์ ใน บริเวณ ใกล้เคียงไคโร นั้น ค่อนข้าง จะ ง่าย ต่อ การเปลี่ยนแปลง ใน ระดับ ชั้น และ ระดับ ผิว ใน ช่วง หลาย ปี ที่ ผ่าน มา ชน กัน ค่อย ๆ เปลี่ยน ทาง ตะวัน ตก เป็น พื้นที่ ระหว่าง ชาย ฝั่ง ตะวันออก ของ แม่น้ํา และ บริเวณ ที่ สูง ของ โมกัตตาม ซึ่ง เมือง นี้ ยืน อยู่ ดินแดนที่ไคโรก่อตั้งขึ้นในปี 2502 (ปัจจุบันคือเกาะไคโรอิสลาม) ตั้งอยู่ใต้น้ําเพียงสามร้อยปีก่อนหน้านั้น เมื่อก่อตั้งฟัสตัตขึ้นเป็นครั้งแรก

ช่วง เวลา ต่ํา ของ ไนล์ ใน ช่วง ศตวรรษ ที่ 11 ยังคง เพิ่ม ขึ้น ใน ภูมิทัศน์ ของ ไคโร เกาะใหม่ หรือที่รู้จักกันในชื่อ เกซิเรต อัล-ฟิล ปรากฏครั้งแรกในปี 1174 แต่ในที่สุดก็เชื่อมต่อกับแผ่นดินใหญ่ วัน นี้ สถานที่ ของเกซิเรต อัล ฟิล ถูก ยึดครอง โดย เขต ชูบรา ช่วงเวลาต่ําได้สร้างเกาะอีกเกาะหนึ่งขึ้นมา ณ รอบของศตวรรษที่ 14 ซึ่งขณะนี้รวมถึงซามาเลคและเกซิร่า ความพยายามอพยพของชาวดินโดยแมมลักและชาวออตโตมัน ยังมีส่วนทําให้เกิดการขยายตัวทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ําอีกด้วย

เนื่องด้วยการเคลื่อนไหวของแม่น้ําไนล์ ซึ่งเป็นส่วนที่ใหม่ที่สุดของเมือง คือเมืองการ์เดน ซิตี้ ดาวน์ทาวน์ ไคโร และซามาเลก ตั้งอยู่ใกล้ฝั่งแม่น้ํามากที่สุด พื้นที่ซึ่งเป็นที่ตั้งของสถานทูตส่วนใหญ่ของกรุงไคโรนั้นล้อมรอบไปด้วยทิศเหนือ ทิศตะวันออกและใต้โดยส่วนเก่าแก่ของเมืองนี้ ไคโรเก่าตั้งอยู่ทางใต้ของศูนย์กลาง ถือซากของฟัสตาท และหัวใจของชุมชนคริสเตียนคอปติกของอียิปต์ คอปติก ไคโร เขต บูลัก ซึ่ง อยู่ ทาง ตอน เหนือ ของ เมือง เกิด จาก ท่า เรือ ยุค ศตวรรษ ที่ 16 และ ตอน นี้ ก็ เป็น ศูนย์ อุตสาหกรรม แห่ง ใหญ่ ซิตาเดลตั้งอยู่ทางตะวันออกของ ศูนย์กลางเมือง รอบ ๆ หมู่เกาะอิสลาม ซึ่งย้อนกลับไปถึงยุคฟาติมิดและรากฐานของไคโร ในขณะที่แคโรทางตะวันตกนั้นมีอิทธิพลเหนือหลากหลาย พื้นที่โลกกว้าง และสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ของอิทธิพลในยุโรป ครึ่งตะวันออกของประเทศ โดยปกครองพื้นที่ฮาฟาซเลสมากกว่าหลายศตวรรษ โดยปกครองด้วยเลนเล็ก ๆ ที่แออัด และสถาปัตยกรรมอิสลาม

พื้นที่ทางตอนเหนือและตะวันออกสุดของกรุงไคโร ซึ่งรวมถึงเมืองดาวเทียม เป็นเมืองที่เพิ่งเพิ่มเข้าไปในเมือง เมื่อเริ่มพัฒนาในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 และต้นศตวรรษที่ 21 เพื่อรองรับการเติบโตอย่างรวดเร็วของเมือง ธนาคาร ตะวัน ตก ของ ไนล์ นั้น โดย ทั่วไป จะ รวม อยู่ ใน เขต เมือง ของ ไคโร แต่ มัน ประกอบ ไป ด้วย เมือง กิซา และ เขต ผู้ว่าการกิซา กิซา ยัง ขยายตัว อย่าง สําคัญ ใน ช่วง หลาย ปี ที่ ผ่าน มา และ ปัจจุบัน เมือง นี้ แม้ ว่า จะ เป็น ชานเมือง ของ ไคโร ก็ตาม ที่ มี ประชากร 2 . 7 ล้าน คน เขตผู้ว่าการไคโรเพิ่งขึ้นเหนือของเขตผู้ว่าการเฮลวันเมื่อปี 2551 เมื่อเขตทางตอนใต้ของกรุงไคโรบางเขต รวมทั้งเขตมาดิและนิวไคโร ได้ถูกแยกตัวออกและผนวกเข้ากับเขตการปกครองใหม่ จนถึงปี 2554 เมื่อเขตผู้ว่าการเฮลวันได้รับการผนวกเข้ากับเขตผู้ว่าการกรุงไคโร

ภาพพาโนรามาของไนล์ทางตอนกลางของเกาะไกโรซึ่งแสดงอยู่ทางตะวันตกของเกาะเกซิรา ตั้งอยู่ใจกลางแม่น้ําไนล์ โดยมีหอคอยไคโรอยู่ตรงกลาง สะพานวันที่ 6 ตุลาคม ทางด้านซ้ายสุดและสะพานเอลกาลา

ตาม ข้อมูล ของ องค์การ อนามัยโลก ระดับ มลพิษ ทาง อากาศ ใน ไคโร สูง กว่า ระดับ ความปลอดภัย ที่ แนะนํา ถึง 12 เท่า

ภูมิอากาศ

ในไคโร และตามลุ่มแม่น้ําไนล์ ภูมิอากาศคือสภาพอากาศทะเลทรายที่ร้อนจัด (BWh ตามข้อมูลของระบบการแบ่งเขตภูมิอากาศแบบเคิปเปน) พายุ ลม สามารถ เกิดขึ้น ได้ บ่อย ครั้ง นํา ฝุ่น ซาฮารา เข้า มา ใน เมือง ตั้งแต่ เดือนมีนาคม ถึง พฤษภาคม และ อากาศ ก็ มัก จะ แห้ง ผาด อุณหภูมิสูงในช่วงฤดูหนาวตั้งแต่ 14 ถึง 22 °ซ. (57 ถึง 72 °ซ.) ในขณะที่เวลากลางคืนต่ําลงจนเหลือ 11 °ซ. (52 °ซ.) มักจะอยู่ที่ 5 °ซ. (41 °ซ.) ในฤดูร้อน ที่สูงไม่เกิน 40 °ซ. (104 °ซ.) และต่ําถึง 20 °ซ. (68 °ซ.) ฝนตกเป็นประกายระยิบระยับ และเกิดขึ้นในช่วงไม่กี่เดือนที่หนาวเย็น แต่จู่ๆ ฝนก็เกิดน้ําท่วมอย่างรุนแรง ช่วงซัมเมอร์มีความชื้นสูง เพราะอยู่ตามชายฝั่ง สโนว์ฟอลหายากมาก เชื่อกันว่ามีพื้นที่สีเทาขนาดเล็ก ๆ เป็นหิมะตกอยู่บนผืนน้ําของไคโร บริเวณชานเมืองทางตะวันออกที่สุดของไคโรเมื่อวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2556 ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ไคโรได้รับฝนชนิดนี้ในหลายทศวรรษ คะแนนน้ําดีฟในเดือนที่ร้อนที่สุดอยู่ในช่วง 13.9 °ซ. (57 °ซ.) ในเดือนมิถุนายนถึง 18.3 °ซ. (65 °ซ.ฟ) ในเดือนสิงหาคม

การสังเกตสภาพอากาศของไคโรโดยชาวฝรั่งเศส

เขตมหานคร

เกรเทอร์ ไคโร เป็น มหานคร ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน แอฟริกา มัน ประกอบ ด้วย เขต ผู้ว่าการ ไคโร ส่วน หนึ่ง ของ เขต ผู้ว่าการกิซา และ ส่วน หนึ่ง ของ เขต ผู้ว่าการ คาลิยูเบีย

เมืองของดาวเทียม

วันที่ 6 ตุลาคม เมืองไคโรตะวันตกของไคโรและนิวไคโร ทางตะวันออกของกรุงไคโร เป็นการพัฒนาเมืองที่สําคัญที่ได้สร้างขึ้นเพื่อรองรับการเติบโตและการพัฒนาพื้นที่ของไคโร การพัฒนาใหม่รวมถึงการพัฒนาที่พักอาศัยที่ดีหลายด้าน

เงินทุนใหม่ที่วางแผนไว้

เมื่อเดือนมีนาคม 2558 ได้มีการประกาศแผนการให้แก่เมืองที่วางแผนไว้ที่ยังไม่ได้ระบุชื่อซึ่งสร้างขึ้นทางทิศตะวันออกของเมืองไคโร ในบริเวณที่ยังไม่ได้พัฒนาของเขตผู้ว่าการไคโร ซึ่งจะทําหน้าที่เป็นเมืองหลวงด้านการบริหารและการเงินของอียิปต์

ไคโรเห็นจากดาวเทียมจุด

สุขภาพ

ไคโรและกิซาเพื่อนบ้านใกล้เคียง ได้รับการจัดตั้งขึ้นเป็นศูนย์กลางทางการแพทย์ของอียิปต์ และแม้ว่าจะมีข้อยกเว้นบางอย่างก็ตาม ระดับการรักษาพยาบาลที่ก้าวหน้าที่สุดในประเทศ โรงพยาบาลของไคโรประกอบด้วยโรงพยาบาลระหว่างประเทศที่รับรองว่าเป็น-ซาลาม ซึ่งได้แก่ โรงพยาบาลคอร์นิเช เอล ไนล์ (โรงพยาบาลเอกชนที่ใหญ่ที่สุดของอียิปต์ที่มีเตียงนอน 350 เตียง) โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแอน ชามส์ โรงพยาบาลดาร์ อัล โฟวาด โรงพยาบาลไนล์ บาดราวี โรงพยาบาล 5735 รวมทั้งโรงพยาบาลกาเซอร์ เอล ไอนี

การศึกษา

ไคโรที่สูงขึ้นเป็นศูนย์กลางของการบริการด้านการศึกษาและการศึกษาสําหรับอียิปต์และภูมิภาคมาเป็นเวลานานแล้ว ปัจจุบันนี้ ไคโรซึ่งใหญ่ขึ้นเป็นศูนย์กลางของสํานักงานรัฐบาลหลายแห่งที่ควบคุมระบบการศึกษาของอียิปต์นั้น มีโรงเรียนการศึกษาจํานวนมากที่สุด และสถาบันการศึกษาที่สูงขึ้นในหมู่เมืองอื่น ๆ และรัฐบาลอียิปต์

โรงเรียนนานาชาติบางแห่งที่พบในไคโร:

คณะวิศวกรรม, มหาวิทยาลัยเอนแชมส์

คณะเภสัชกรรม มหาวิทยาลัยเอนชามส์

มหาวิทยาลัยไคโรเป็นมหาวิทยาลัยที่ใหญ่ที่สุดในอียิปต์ และอยู่ในกิซา

อาคารห้องสมุดในมหาวิทยาลัยแห่งใหม่แห่งมหาวิทยาลัยไคโรแห่งสหรัฐอเมริกาในนิวไคโร

สถาบันอุดมศึกษาในเกรตเตอร์ไคโร

การขนส่ง

ออโตสตราดในนาเซอร์ซิตี

ภายในของสถานีรามเสส

ฟาห์เซดแห่งท่าอากาศยานนานาชาติไคโร

สนามบินนานาชาติไคโร-1 เขตที่ 1

ไคโรมีเครือข่ายถนน ระบบราง ระบบรถไฟใต้ดิน และบริการทางทะเล การขนส่งทางถนนอํานวยความสะดวกโดยรถส่วนบุคคล รถแท็กซี่ รถบัสสาธารณะภาคเอกชน และรถไมโครบัสไคโร ไคโร โดยเฉพาะ แรมเสส สแควร์ เป็น ศูนย์กลาง ของ เครือข่าย การขนส่ง อียิปต์ ทั้งหมด

ระบบ รถไฟ ใต้ ดิน ที่ เรียก อย่าง เป็นทางการ ว่า " مترو รถ ใต้ ดิน " เป็น วิธี ที่ เร็ว และ มี ประสิทธิภาพ ใน การ เดินทาง ไป ไกโร เครือข่ายรถไฟใต้ดินครอบคลุมเมืองเฮลวานและชานเมืองอื่นๆ มัน จะ แออัด ได้ ใน ช่วง เวลา เร่งด่วน รถรางสองคัน (คันที่สี่และห้า) นั้นสงวนไว้สําหรับผู้หญิงเท่านั้นแม้ว่าผู้หญิงจะสามารถนั่งรถคันใดก็ได้ตามที่พวกเขาต้องการ

รถรางในรถรางไคโรและรถรางไคโรเคยเป็นรถโดยสารประจําทางที่เคยใช้แต่ปิดไปแล้ว

เครือข่ายถนนกว้างที่เชื่อมต่อไคโรกับเมืองและหมู่บ้านอื่นๆในอียิปต์ มีถนนริงใหม่ที่ล้อมรอบชานเมืองของเมือง ที่มีทางออกไปถึงเขตไคโร มีฝูงบินและสะพาน เช่น สะพานที่หกของเดือนตุลาคมว่า เมื่อการจราจรไม่หนัก จะทําให้การขนส่งจากฟากหนึ่งของเมืองนั้นรวดเร็วยิ่งขึ้น

การจราจร ของ ไคโร เป็น ที่ รู้ กัน ดี ว่า ทนทาน และ แออัด มาก การจราจรเคลื่อนที่ ใน อัตรา ที่ ค่อนข้าง ลื่น คนขับรถมีแนวโน้มที่จะก้าวร้าว แต่สุภาพกว่าในการตัดสินใจ หันไปมองดู ตํารวจช่วยควบคุมการจราจรในพื้นที่ที่คับคั่ง

ในปี 2550 แผนการสร้างระบบรางเดี่ยวสองระบบ ได้มีการประกาศออกสู่เมืองกิซาซึ่งเป็นเมืองที่เชื่อมโยงถึงเมืองกิซา ซึ่งอยู่ห่างจากชานเมืองของเดือนตุลาคมถึง 35 กม. (22 มิลลิเมตร) และอีกระบบหนึ่งคือนาเซอร์ ซิตี้ สู่นิว ไคโร ระยะทาง 52 กม. (32 มิลลิเมตร)

รูปแบบการขนส่งอื่นๆ

• ท่าอากาศยานนานาชาติไคโร
• สถานีรถไฟรามเสส
• ซีทีเอ
• ไคโรแท็กซี่/เหลืองแค็บ
• รถไฟใต้ดินไคโร
• ไคโร ไนล์ เฟร์รี

สนามกีฬานานาชาติไคโร พร้อม 75,100 ที่นั่ง

ฟุตบอล เป็น กีฬา ที่ ได้รับ ความ นิยม สูงสุด ใน อียิปต์ และ ไคโร มี ทีม กีฬา หลาย ทีม ที่ แข่งขัน กัน ใน ลีก ประเทศ และ ภูมิภาค ทีม ที่ มี ชื่อเสียง ที่สุด คือ อัล อาห์ลี เอล ซามาเลก และ อัล อิส มาลี อัล อาห์ลี และ เอล ซามาเลก ประจําปี การแข่งขันฟุตบอล อาจเป็นการแข่งขันกีฬาที่ถูกจับตามองมากที่สุดในอียิปต์ และภูมิภาคแอฟริกา-อาหรับ ทั้งสองทีมเป็นที่รู้จักกันในชื่อ "คู่แข่ง" ของฟุตบอลอียิปต์และเป็นแชมป์ประเทศที่หนึ่งและที่สองในแอฟริกาและในโลกอาหรับ พวกเขาเล่นเกมที่บ้านของพวกเขาที่สนามกีฬาระหว่างประเทศไคโร หรือสนามกีฬาเนเซอร์ ซึ่งเป็นสนามกีฬาที่ใหญ่เป็นอันดับ 2 ของอียิปต์ ซึ่งเป็นสนามกีฬาที่ใหญ่ที่สุดของไคโรและสนามกีฬาที่ใหญ่ที่สุดในโลก

สนามกีฬานานาชาติไคโรถูกสร้างขึ้นในปี 2503 และศูนย์กีฬาอเนกประสงค์ที่จัดตั้งสนามฟุตบอลหลัก สนามกีฬาในร่ม สนามดาวเทียมหลายแห่งที่จัดการแข่งขันกีฬาระดับภูมิภาค ทวีปและระดับโลกหลายประเภท รวมทั้งแอฟริกันเกมส์ 17 ฟุตบอลชิงแชมป์โลก และเป็นหนึ่งในสนามกีฬาที่จัดขึ้นเพื่อเป็นเจ้าภาพการแข่งขันชิงแชมป์แอฟริกาคัพ 2549 ซึ่งจัดขึ้นในเดือนมกราคม 2549 อียิปต์ในเวลาต่อมาชนะการแข่งขันและได้รับชัยชนะในครั้งหน้าที่กานา (ปี 2551) ซึ่งเป็นทีมอียิปต์และกานาทีมเดียวที่ชนะการแข่งขันชิงแชมป์แอฟริกาเนชันส์ กลับสู่ประเทศ ซึ่งส่งผลให้อียิปต์ได้ชัยชนะครองตําแหน่งแชมป์การแข่งขันคอนติเนนทัลแอฟริกาเป็นจํานวนหกครั้ง ตามด้วยชัยชนะต่อเนื่องกันเป็นครั้งที่สามในแองโกลาปี 2010 ทําให้อียิปต์เป็นประเทศเดียวที่มีประวัติการแข่งขันฟุตบอลต่อเนื่องถึง 3 ครั้งและ 7 ครั้ง #9

ไคโรล้มเหลวในขั้นผู้สมัครเมื่อมีการประมูลในโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ซึ่งจัดขึ้นในปักกิ่ง จีน อย่างไรก็ตาม ไคโรได้เป็นเจ้าภาพแพนอาหรับเกมส์ 2007

มีทีมกีฬาอีกหลายทีมในเมืองที่มีส่วนร่วมในกีฬาหลายทีม รวมทั้งเอล เกซิรา สปอร์ตติง คลับ เอล ชามส์ คลับ เอล เซยด์ คลับ เฮลิโอโพลิส และสโมสรที่เล็กกว่าหลายแห่ง แต่เป็นสโมสรที่ใหญ่ที่สุดในอียิปต์ (ไม่ใช่ในพื้นที่แต่ในกีฬา) คือ อัล อาห์ลี และ อัล ซามาเลก พวก เขา มี ทีม ฟุตบอล ที่ ใหญ่ ที่สุด สอง ทีม ใน อียิปต์ มีสโมสรกีฬาสโมสรใหม่ๆ ในบริเวณนิวไคโร (หนึ่งชั่วโมงไกลจากเมืองของไคโร) เหล่านี้คือสโมสรกีฬาอัลโซชั่วโมง วาดิ เดกลาสปอร์ตคลับและแพลทินัมคลับ

สหพันธ์กีฬาส่วนใหญ่ของประเทศก็ตั้งอยู่ในเมือง รวมทั้งสมาคมฟุตบอลอียิปต์ด้วย สํานักงานใหญ่ของสมาพันธ์ฟุตบอลแอฟริกา (CAF) เคยตั้งอยู่ที่ไคโรก่อนย้ายสํานักงานใหญ่แห่งใหม่ในวันที่ 6 ตุลาคม ซึ่งเป็นเมืองเล็กที่อยู่ห่างจากเมืองที่แออัดของไคโร

ในเดือนตุลาคม 2551 สหพันธ์รักบี้ของอียิปต์ได้รับการจัดตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการและได้รับอนุญาตให้เป็นคณะกรรมการรักบี้ระหว่างประเทศ

อียิปต์เป็นที่รู้จักกันในระดับสากลว่าเป็นความยอดเยี่ยมของผู้เล่นสควอช ซึ่งเป็นเลิศทั้งในระดับมืออาชีพและรุ่นเยาว์ อียิปต์มีผู้เล่น 7 คน อยู่ในอันดับโลกของชาย PSA 10 คน และ 3 คนใน 10 อันดับแรกของหญิง โมฮัมเหม็ด เอล ชอร์บากี ถือครองตําแหน่งอันดับหนึ่งของโลกไว้เป็นเวลากว่าหนึ่งปี ก่อนที่จะถูกโค่นล้มโดยบริษัทคาริม อับเดล กาวัด ผู้ซึ่งอยู่เบื้องหลังเกรกอรี กาลีเย แห่งฝรั่งเศส รามี อัชวูร์ และ อัมร์ ชาบานา ถูก มอง ว่า เป็น นัก สควอช ที่ มี พรสวรรค์ มาก ที่สุด สอง คน ใน ประวัติศาสตร์ ชาบานา ชนะ ตําแหน่ง เปิด โลก สี่ ครั้ง และ อัชชูร์ สอง ครั้ง ถึงแม้ว่า รูปแบบ ล่าสุด ของ เขา จะ ถูก ทํา ให้ บาดเจ็บ นูร์ เอล เชอร์บินี แห่งอียิปต์ ชนะการแข่งขันชิงแชมป์โลกหญิงถึงสองครั้ง และเป็นแชมป์โลกหญิงอันดับหนึ่งมาเป็นเวลา 16 เดือนติดต่อกัน ในวันที่ 30 เมษายน 2559 เธอได้กลายเป็นสตรีที่อายุน้อยที่สุดที่จะชนะการแข่งขันชิงแชมป์โลกหญิงซึ่งจัดขึ้นในมาเลเซีย เมื่อเดือนเมษายน 2550 เธอยังคงรักษาตําแหน่งไว้โดยการชนะการแข่งขันชิงแชมป์โลกหญิง ซึ่งจัดขึ้นในรีสอร์ทแห่งอียิปต์ของเอลกูนา

โรงอุปรากรไคโร ที่ศูนย์วัฒนธรรมแห่งชาติ เขตซามาเลก

โรงอุปรากร Khedivial Opera ปี 1869

การท่องเที่ยวในประเทศอียิปต์

โรงอุปรากรไคโร

ประธานาธิบดีมูบารัค เข้ารับตําแหน่งใหม่ของสํานักงานอุปรากรแห่งวัฒนธรรมแห่งชาติอียิปต์เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม ค.ศ. 1988 17 ปีหลังจากที่โรงอุปรากรแห่งนี้ถูกเพลิงไหม้ทําลาย ศูนย์วัฒนธรรมแห่งชาตินี้สร้างขึ้นโดยอาศัยความช่วยเหลือจาก JICA สํานักงานความร่วมมือระหว่างประเทศของญี่ปุ่นและถือเป็นคุณสมบัติที่สําคัญสําหรับความร่วมมือระหว่างญี่ปุ่นและอียิปต์และมิตรภาพระหว่างทั้งสองประเทศ

โรงอุปรากรเคดิเวียล

โรงอุปรากร เคดิวิล โอเปรา เฮาส์ หรือ รอยัลโอเปรา เฮาส์ เป็น บ้าน ออก แบบ ของ โรง อุปรากร ใน ไคโร มัน ถูก อุทิศ ให้ ใน วัน ที่ 1 พฤศจิกายน 1869 และ เผา ลง ใน วัน ที่ 28 ตุลาคม ค .ศ . 1971 หลังจากที่โรงละครโอเปร่าเดิมถูกทําลายไป ไคโรก็อยู่โดยไม่มีโรงละครโอเปร่ามาเกือบสองทศวรรษจนกระทั่งเปิดโรงละครโอเปร่าใหม่แห่งกรุงไคโรในปี 2521

เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติไคโร

ไคโรจัดงานเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติงานแรกขึ้นเมื่อวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2519 เมื่อเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติไคโรครั้งแรกที่สมาคมนักเขียนแห่งอียิปต์และนักวิจารณ์ได้เปิดตัวขึ้นโดยคามาล เอล-มัลลัคห์ สมาคมจัดงานเทศกาลอยู่เจ็ดปีจนกระทั่งปี 1983

ความสําเร็จนี้นําไปสู่ประธานาธิบดีของเทศกาลอีกครั้งในการติดต่อกับ FIAPF ด้วยคําขอให้มีการรวมคู่แข่งไว้ในเทศกาลปี 2534 ได้รับการร้องขอ

ในปี 2541 เทศกาลนี้จัดขึ้นภายใต้การดํารงตําแหน่งประธานาธิบดีของหนึ่งในนักแสดงนําของอียิปต์ นายฮุสเซน ฟาห์มี ผู้ได้รับแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงวัฒนธรรม นางฟารุก ฮอสนี หลังจากการเสียชีวิตของซาด เอล-ดิน วาห์บา สี่ ปี ต่อ มา นัก ข่าว และ นัก เขียน เชอรีฟ เอล ชูบาชี ได้ กลาย มา เป็น ประธานาธิบดี

ไคโร เจนิซา

โซโลมอน เชคเตอร์ ศึกษาเอกสารจากไคโร เจนิซา ซี 1895

ไคโร เจนิซา เป็นหนังสือพิมพ์ชาวยิวเกือบ 200,000 ฉบับที่พบในคัมภีร์ธรรมศาลาของเอซรา เบน (สร้างขึ้น 882) แห่งฟัสตัต อียิปต์ (ปัจจุบันคาไรโอโบราณ) สุสานบาซาตินทางตะวันออกของโอลด์ไคโร และเอกสารเก่าๆจํานวนหนึ่งที่ซื้อในไคโรในศตวรรษที่ 19 เอกสาร เหล่า นี้ ถูก เขียน ขึ้น จาก 870 ถึง 1880 AD และ ถูก เก็บ ไว้ ใน หอสมุด หลากหลาย แบบ ของ อเมริกา และ ยุโรป งานสะสมของเทย์เลอร์-เชคเตอร์ในมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์นี้มีต้นฉบับอยู่ถึง 140,000 ฉบับ อีก 40,000 ฉบับก็อยู่ที่หนังสือสอนศาสนายิวแห่งอเมริกา

อาหาร

ชาว เคเรน ส่วน ใหญ่ สร้าง อาหาร ให้ ตัวเอง และ ใช้ ตลาด ที่ ผลิต ได้ ใน ท้องถิ่น ที่ร้านอาหารประกอบด้วยอาหารตะวันออกกลางแบบดั้งเดิม และลวดเย็บท้องถิ่น เช่น กุชารี. ร้านอาหารหรูที่สุดของเมืองนี้มักจะตั้งอยู่ในเมืองซามาลิกและโรงแรมหรูหลายแห่งตามชายฝั่งแม่น้ําไนล์ใกล้เขตอุทยานซิตี้ อิทธิพล จาก สังคม ตะวัน ตก ยุค ใหม่ ก็ ปรากฏ อยู่ ด้วย โซ่ อเมริกัน เช่น ร้าน แมคโดนัลด์ ร้าน อาร์บี้ พิซซ่า ฮัท รถไฟ ใต้ ดิน และ ไก่ ทอด เคนทักกี้ ที่ หา ได้ ง่าย ใน บริเวณ กลาง

ในบรรดาสถานที่บูชาต่างมีมัสยิดเป็นส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิม โบสถ์และวัดของคริสตจักรก็มีเหมือนกั คริสตจักรคอปติกออร์โธดอกซ์, คริสตจักรโคปติกคาทอลิก (โบสถ์คาทอลิก), คริสตจักรอีแวนเจลิกัลแห่งอียิปต์ (ไซโนด์แห่งไนล์) (สํานึกโลกแห่งโบสถ์ที่ได้ปฏิรูปมา)

รูป ปั้น ของ ทาลา ต ปา ชา ฮาร์บ ใน ดาวน์ทาวน์ ไคโร พ่อ ของ เศรษฐกิจ อียิปต์ สมัย ใหม่

หอคอยเอ็นบีอี ตามที่เห็นจากแม่น้ําไนล์

ไคโรมีสัดส่วนประชากร 11% ของประชากรอียิปต์ และ 22% ของเศรษฐกิจ (PPP) การ พาณิชย์ ของ ประเทศ ส่วน ใหญ่ ถูก สร้าง ขึ้น ที่ นั่น หรือ จะ ผ่าน ไป ใน เมือง สํานัก พิมพ์ และ สื่อ ต่าง ๆ ส่วน ใหญ่ และ ห้อง ส่ง ภาพยนตร์ เกือบ ทั้งหมด อยู่ ใน นั้น เหมือน กับ ครึ่ง หนึ่ง ของ เตียง และ มหาวิทยาลัย ของ ประเทศ สิ่งนี้ช่วยเพิ่มขีดความสามารถในการก่อสร้างในเมืองนี้—อาคารหลังหนึ่งในห้ามีอายุน้อยกว่า 15 ปี

การเติบโต นี้ จนกระทั่ง เร็ว ๆ นี้ ได้ พัฒนา ขึ้น อย่าง ดี ก่อน หน้า บริการ ของ เมือง บ้าน ถนน ไฟฟ้า โทรศัพท์ และ ท่อ ระบาย น้ํา ล้วน อยู่ ใน ระยะ สั้น นักวิเคราะห์พยายามที่จะเข้าใจถึงขนาดของการเปลี่ยนแปลง เช่น "hyper-urbanation"

โรงงานประกอบและผู้ผลิตรถยนต์ของไคโร

• บริษัทรถยนต์อาหรับอเมริกัน
• บริษัทผลิตด้านการขนส่งทางแสงแห่งอียิปต์ (NSU pedant)
• กลุ่มกาบูร์ (ฟูโซ, ฮุนไดและวอลโว)
• กลุ่มบริษัท MCV (ส่วนหนึ่งของ Daimler AG)
• ม็อด
• กลุ่ม Seudi (Modern Motors: นิสสัน BMW (เดิม); เอล-มาชเรก: อัลฟาโรเมโอและเฟียต)
• สเปรันซา (อดีตแดวูมอเตอร์อียิปต์) เชอรี แดวู)
• เจเนรัลมอเตอร์สแห่งอียิปต์

มุมมองจัตุรัสทาห์รีร์ (ในปี 2008)

จัตุรัสทาห์รีร์

จัตุรัส ทาเฮียร์ ถูก ก่อตั้ง ขึ้น ใน ช่วง กลาง ศตวรรษ ที่ 19 โดย มี การ ก่อตั้ง ตัว ใน ตัวเมือง ไคโร สมัย ใหม่ เป็น จัตุรัส แรก ที่ มี ชื่อ ว่า อิส ไมเลีย สแควร์ หลัง จาก เกดิฟ อิส เมล ผู้ นํา ใน ศตวรรษ ที่ 19 ซึ่ง ได้ สั่ง ให้ ทํา การออก แบบ 'ปารีส บน แม่น้ําไนล์ ' ของ เขต ใหม่ หลังการปฏิวัติอียิปต์ปี 2552 จตุรัสนี้ได้กลายเป็นที่รู้จักกันกว้างขวางในชื่อจัตุรัสทาห์รีร์ (อิสรภาพ) แม้ว่าจะไม่ถูกเปลี่ยนชื่ออย่างเป็นทางการจนกระทั่งหลังการปฏิวัติปี 2495 ซึ่งเป็นการขจัดราชาธิปไตย อาคารที่โดดเด่นหลายหลังล้อมรอบจัตุรัสแห่งนี้ รวมทั้งมหาวิทยาลัยอเมริกันในย่านใจกลางเมืองของกรุงไคโร อาคารบริหารของโมแกมมา สํานักงานใหญ่ของสันนิบาตอาหรับ โรงแรมไนล์ริทซ์คาร์ลตัน และพิพิธภัณฑ์อียิปต์ การที่ได้อยู่ที่หัวใจของไคโร พื้นที่สี่เหลี่ยมจัตุรัสนั้นได้เห็นการประท้วงใหญ่ ๆ หลายครั้งตลอดหลายปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม กิจกรรมที่สําคัญที่สุดในจัตุรัสแห่งนี้คือจุดสําคัญของการปฏิวัติอียิปต์ปี 2554 ต่อฮอสนี มูบารัค อดีตประธานาธิบดีคนก่อน

พิพิธภัณฑ์อียิปต์

ทางเข้าหลักของพิพิธภัณฑ์อียิปต์ ตั้งอยู่ที่จัตุรัสทาเฮียร์

พิพิธภัณฑ์ของโบราณวัตถุอียิปต์ซึ่งรู้จักกันทั่วไปในนามพิพิธภัณฑ์ของอียิปต์แห่งนี้ เป็นบ้านสําหรับเก็บสะสมของโบราณวัตถุอียิปต์โบราณที่กว้างขวางที่สุดในโลก มัน มี 136 , 000 รายการ ที่ แสดง ออก มา พร้อม กับ หลาย ร้อย ๆ ของ อุปกรณ์ เก็บ ของ ใน ชั้น ใต้ ดิน หนึ่งในของสะสมที่โด่งดังที่สุดของมัน ในการแสดง คือพบสุสานของทุทานคามุน

พิพิธภัณฑ์แกรนด์อียิปต์

พิพิธภัณฑ์ของโบราณแห่งอียิปต์ส่วนใหญ่นั้น รวมทั้งของสะสมของทุตันคามุน ได้ถูกนําไปจัดส่งไปยังพิพิธภัณฑ์แห่งอียิปต์โบราณแห่งใหม่ที่กําลังก่อสร้างในกิซาและเนื่องจากจะถึงสิ้นปี 2563

ไคโรทาวเวอร์

ไคโรทาวเวอร์ตอนกลางคืน

ตึกไคโรเป็นหอคอย ที่มีร้านอาหารอยู่บนยอดตึก มัน ให้ ภาพ จาก สายตา นก ของ ไคโร ไป ยัง ฝูง ฝูง อาหาร มัน ยืน อยู่ ที่ เขต ซามาเลก บน เกาะ เกซิรา ใน แม่น้ําไนล์ ใน ศูนย์ กลาง เมือง ที่ความสูง 187 เมตร (614 เมตร) สูงกว่าพีระมิดคู่ใหญ่ของกิซา ซึ่งสูงประมาณ 187 เมตร (614 เมตร) อยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ 44 เมตร

ไคโรเก่า

ป้อมปราการของโรมัน แห่งบาบิโลน ในเกาะไคโร

พื้นที่แห่งไคโรนี้มีชื่อเรียกว่า ซากของป้อมปราการโรมันโบราณแห่งบาบิโลน และยังซ้อนทับอยู่กับสถานที่ดั้งเดิมของฟัสตัต ซึ่งเป็นที่ตั้งของประเทศอาหรับแห่งแรกในอียิปต์ (ศตวรรษที่ 7 AD) และผู้ดํารงตําแหน่งก่อนหน้าของกรุงไคโร พื้นที่แห่งนี้รวมถึงเมืองคอปติกไคโรซึ่งมีโบสถ์คริสเตียนเก่าแก่หลายแห่ง เช่น คริสตจักรลอย คริสตจักรกรีกออร์โธดอกซ์ของเซนต์จอร์จ และอาคารคริสเตียนหรือคอปติกอื่น ๆ ซึ่งส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในบริเวณป้อมปราการของโรมันโบราณ และยังเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์คอปติกอีกด้วย ซึ่งแสดงประวัติศาสตร์ของศิลปะคอปติกจากกรีก-โรมันถึงสมัยของอิสลาม และของเบน เอซรา ซินาโก ธรรมศาลาที่เก่าแก่และเป็นที่รู้จักที่สุดในไคโร ที่ซึ่งเอกสารสําคัญของเจนิซาถูกค้นพบในศตวรรษที่ 19 ทางตอนเหนือของดินแดนโคปติกนี้คือ แอมร์ อิบน์ อัล'อัส มัสยิดแห่งแรกในอียิปต์ และศูนย์ทางศาสนาที่สําคัญที่สุดของอดีตฟัสตัต ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 642 หลังการยึดครองของอาหรับ แต่สร้างขึ้นใหม่หลายครั้งนับตั้งแต่นั้นมา

ไคโรอิสลาม

ถนนอัลมูอิซ ในอิสลามไคโร

มัสยิดอัล-อัซฮาร์ มองสวนสนามฟาติมิด-เอรา และคนงานเหมืองมัมลัก

มัสยิดสุลต่านฮัสซัน มัสยิด-มาดราซา และมัสยิดอัลริฟา ถูกเห็นจากซิตาเดล

เบย์ต์ อัล-ซูฮามี บ้านประวัติศาสตร์และคฤหาสน์ของถนนอัลมุซ

ไคโร ได้ รวบรวม ความเข้มข้น ที่ ยิ่งใหญ่ ที่สุด ของ อนุสาวรีย์ ทาง ประวัติศาสตร์ ของ สถาปัตยกรรม อิสลาม ใน โลก บริเวณรอบเมืองที่มีกําแพงล้อมรอบเมืองเก่าและป้อมปราการจะมีมัสยิด สุสาน มะดราซาส ขบวนการ คาราวานซารี และป้อมปราการที่มีอายุจากสมัยอิสลาม และมักจะถูกเรียกขานว่า "ไคโรอิสลาม" โดยเฉพาะในวรรณกรรมการท่องเที่ยวภาษาอังกฤษ นอกจากนี้ ยังเป็นที่ตั้งของศาลศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนาที่สําคัญหลายแห่ง เช่น มัสยิดอัลฮุสเซน (ซึ่งเป็นที่เชื่อกันว่าศาลเจ้าของมณฑลฮุซัยน์ อิบน์ อะลี) สุสานแห่งอิหม่าม อัล-ชาฟี (ผู้ก่อตั้งแห่งชาฟี มาดาหับ หนึ่งในโรงเรียนหลักแห่งความคิดในหลักของศาลอิสลามนิกายซุนนี) สุสานของซายิดา รูกายา โม ของซายิดา นาฟิสา และคนอื่นๆ

มัสยิดแรกในอียิปต์คือมัสยิดของอัมร์ อิบน์ อัล-อัส ซึ่งเดิมคือฟัสตัต ซึ่งเป็นจังหวัดอาหรับและมุสลิมแห่งแรกในพื้นที่นี้ อย่างไรก็ตาม มัสยิดของอิบน์ ตูลุนคือมัสยิดเก่าแก่ที่สุดที่ยังคงรักษารูปแบบดั้งเดิมไว้ และเป็นตัวอย่างที่หายากของสถาปัตยกรรมแอบบาซิดในยุคยุคโบราณของอารยธรรมอิสลาม สร้าง ขึ้น ใน ปี ค .ศ . 876 - 879 แบบ ที่ ได้รับ แรงบันดาลใจ จาก ซามาร่า เมือง หลวง ของ แอบบาซิด ใน อิรัก มัน เป็น มัสยิด ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน ไคโร และ มัก จะ ถูก ยก ตัว อย่าง หนึ่ง ใน สุเหร่า ที่ สวย ที่สุด อีก โครงสร้าง แบบ แอบบาซิด หนึ่ง คือ ไน โล เมตร บน โรดาไอแลนด์ เป็น โครงสร้าง ดั้งเดิม ที่ เก่าแก่ ที่สุด ใน ไคโร ที่ สร้าง ขึ้น ใน ค .ศ . 862 มันถูกออกแบบมาเพื่อวัดระดับของแม่น้ําไนล์ ซึ่งมีความสําคัญต่อวัตถุประสงค์ทางการเกษตรและการบริหารจัดการ

ข้อตกลงที่ได้รับการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่าไคโร (อาหรับ) อัล-Qaira) ก่อตั้งขึ้นทางตะวันออกเฉียงเหนือของจังหวัดฟัสตัต เมื่อปี 2552 โดยกองทัพฟาติมิดผู้ชนะการเลือกตั้ง ฟาติมิดส์ ได้ สร้าง มัน ขึ้น มา เป็น เมือง แห่ง หนึ่ง ที่ แยก ออก จาก กัน ซึ่ง มี ปราสาท และ สถาบัน ของ รัฐบาล ฝาผนังล้อมรอบด้วยวงจรกําแพง ซึ่งถูกสร้างขึ้นใหม่ในหินในช่วงปลายศตวรรษที่ 11 โดยท่านสุลต่านบาดร์ อัลกามาลี ผู้ซึ่งปัจจุบันอยู่อาศัยอยู่ที่บาบ ซูวายา ทางตอนใต้และบาบ อัล-ฟูตูห์ และบาบ อัล-นาเซอร์ ทางเหนือ

สถาบันที่สําคัญที่สุดแห่งหนึ่งซึ่งก่อตั้งขึ้นในสมัยฟาติมิดคือมัสยิด อัล-อัซฮาร์ ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 970 ซึ่งสามารถแข่งขันกับคาราวิยีนในเฟส เพื่อเป็นตําแหน่งมหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่สุดในโลก ปัจจุบัน มหาวิทยาลัย อัล-อัซฮาร์ เป็น ศูนย์ การ เรียนรู้ อิสลาม อันดับ แรก ใน โลก และ เป็น มหาวิทยาลัย ที่ ใหญ่ ที่สุด ของ อียิปต์ ที่ มี มหาวิทยาลัย ทั่ว ประเทศ มัสยิดเองยังมีองค์ประกอบที่สําคัญของฟาติมิดอยู่ แต่ได้ถูกเพิ่มเข้าและขยายตัวออกไปในหลายศตวรรษต่อมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งจาก Mamluk Sultans Qaitbay และ al-Ghuri และโดย Abd al-Rahman Kathuda ในศตวรรษที่ 18

อนุสรณ์สถานอื่น ๆ จากยุคฟาติมิดรวมถึงมัสยิดขนาดใหญ่ของอัลฮาคิม มัสยิดอัคมาร์ มัสยิดยูชิ มัสยิดลูลัว และมัสยิดของอัลซาลิห์ทาลาอีด้วย

อย่างไรก็ตาม มรดกทางสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นที่สุดของไคโรยุคกลาง มีวันที่ตั้งแต่สมัยมัมลัก ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1250 ถึง 1517 ชาวมัมลักษณ์ สุลต่านและชนชั้นผู้สูงได้รับความสนใจจากศาสนาและนักวิชาการ โดยทั่วไปแล้วจะสร้างเชิงซ้อนทางศาสนาหรือแบบงานศพ ซึ่งมีหน้าที่ของมันได้แก่ มัสยิด มาดราซา คานกาห์ (สําหรับซูฟิส) ซาบิล (สําหรับน้ํา) และสุสานใต้ดินสําหรับตนเองและครอบครัว ในบรรดาตัวอย่างอันเป็นที่รู้จักกันดีของอนุสรณ์สถานมัมลูกในกรุงไคโรคือมัสยิด-มาดราซาสุลต่านฮาซัน มัสยิดแห่งอามีร์ อัล-มาริดานี มัสยิดของสุลต่านอัล-มูยาด (ซึ่งมีฝาแฝดถูกสร้างขึ้นเหนือประตูบาบ ซูวายา) จังหวัดซุลตันอัลกูรี กลุ่มมนุษฎีรารีแห่งควายเบย์ สุสานและอนุสรณ์สถานสามแห่งในบริเวณบ้านอัล-คาซรายน์ ประกอบด้วยสุลต่านอัล-มันซุร์ กาลาวุน สุลต่าน อัล-นาซีร์ มูฮัมหมัด และมาดราซาแห่งสุลต่านบาร์ควอน มัสยิดบางตัวประกอบด้วยสโปเลีย (มักจะเป็นคอลัมน์หรือเมืองหลวง) จากอาคารก่อนหน้านี้ที่สร้างโดยชาวโรมัน บิซันติเนส หรือคอปต์

พวกมัมลุกส์ และชาวออตโตมันในเวลาต่อมาก็ได้สร้างวิกิคาลาหรือคาราวานซารีให้แก่พ่อค้าและสินค้าในเรือนเนื่องจากบทบาทสําคัญทางการค้าและการค้าสินค้าในเศรษฐกิจของกรุงไคโร ตัวอย่าง ที่ โด่งดัง ที่สุด ใน ปัจจุบัน นี้ ยังคง อยู่ ดี คือ วิกาลา อัล กูรี ซึ่ง ปัจจุบัน นี้ ยัง เป็น เจ้าภาพ การ แสดง ที่ เป็น มรดก ของ อัล ทัน นูรา อียิปต์ Khan al-Kalili ผู้มีชื่อเสียงโด่งดังเป็นศูนย์กลางทางการค้าที่บูรณาการคาร์วานซารี (หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า kans)

ป้อมปราการไคโร

ปราสาทของไคโร กับมัสยิดของมูฮัมหมัดอาลี

ปราสาทเป็นป้อมปราการที่ล้อมรอบซึ่งเริ่มต้นโดยซาลาห์ อัล-ดิน ในปี 2519 และบนยอดเขามูคัทแทม ฮิลล์ เป็นส่วนหนึ่งของระบบป้องกันประเทศขนาดใหญ่ที่จะปกป้องทั้งไคโรทางตอนเหนือและฟัสตัตทางตะวันตกเฉียงใต้ เป็นศูนย์กลางของรัฐบาลอียิปต์และเป็นที่อยู่อาศัยของผู้ปกครองประเทศจนกระทั่งปี ค.ศ. 1874 เมื่อเคดิฟอิสมาอิลย้ายมาอยู่ที่ 'พระราชวังอับดิน' ปัจจุบันกองทัพยังคงเข้ายึดครองอยู่ แต่ขณะนี้กําลังเปิดรับเป็นแหล่งดึงดูดนักท่องเที่ยว ที่น่าสังเกตคือ พิพิธภัณฑ์ทหารแห่งชาติ มัสยิดอัลนาซีร์ มูฮัมหมัด ในศตวรรษที่ 14 และมัสยิดมูฮัมหมัดอาลีซึ่งเป็นมัสยิดของโมฮัมหมัดอาลีในศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นผู้ครองตําแหน่งที่โดดเด่นบนท้องฟ้าของไคโร

คัน เอล-คาลิลี

ประตูยุคกลางในคาน อัล-คาลิลี

คาน เอล -คาลิลี เป็น ตลาด โบราณ หรือ อยู่ ติด กับ มัสยิด อัล ฮุสเซน ย้อน กลับไป ถึง ปี 1385 เมื่อ อเมียร์ จาร์คัส เอล คาลิลี ได้ สร้าง รถ คาราวานซารี ขนาด ใหญ่ หรือ คาน (คาราวานซารีเป็นโรงแรมสําหรับผู้ค้า และโดยปกติจะเป็นจุดโฟกัสสําหรับบริเวณใด ๆ รอบๆ) อาคารคาร์วานเซไรต้นฉบับนี้ถูกรื้อถอนลงโดยสุลต่าน อัล-กูรี ผู้ซึ่งสร้างอาคารแห่งนี้ใหม่ให้เป็นอาคารพาณิชย์แห่งใหม่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 16 โดยเป็นรากฐานสําหรับเครือข่ายซุคส์ที่มีอยู่ในปัจจุบัน ธาตุยุคกลางหลายอย่างยังคงอยู่ในทุกวันนี้ รวมทั้งประตูของมัมลักษณ์สไตล์ดั้งเดิม วัน นี้ Khan el - Kalili เป็น สถานที่ ดึงดูด นักท่องเที่ยว และ เป็น ที่ นิยม ของ กลุ่ม ทัวร์

ทุก วัน นี้ ไคโร มี การ เมือง อย่าง หนัก และ ไซเรนส์ ส่วน ใหญ่ ก็ อาศัยอยู่ ใน อพาร์ทเมนต์ เพราะ ว่า ผู้คน ที่ มี อิทธิพล ใน เมือง นี้ มี เพียง บ้าน ที่ ยืน อยู่ อย่าง เดียว ที่ หา ได้ ยาก และ อาคาร พักตาม ห้อง ก็ เหมาะ สําหรับ พื้นที่ ที่ จํากัด และ คน จํานวน มาก บ้านที่แยกเดี่ยว เป็นสัญลักษณ์ของคนรวย การศึกษา ทาง การ ก็ ได้ กลาย มา เป็น สิ่ง สําคัญ มาก มี การศึกษา อย่าง เป็นทางการ อยู่ สิบ สอง ปี และ คารี เนส ก็ เข้าใจ ความ เข้าใจ คล้าย ๆ กับ SAT เพื่อ ช่วย ให้ พวก เขา ได้ ศึกษา ต่อ ไป และ ได้รับ การ ยอมรับ ให้ เข้า สู่ สถาบัน ที่ สูง ขึ้น อย่างไรก็ตาม เด็กส่วนใหญ่ไม่เรียนจบและเลือกที่จะรับสินค้าเพื่อเข้าทํางาน อียิปต์ยังคงต้องดิ้นรนต่อสู้กับความยากจนอยู่ โดยมีประชากรเกือบครึ่งหนึ่งที่มีรายได้ประมาณ 2 เหรียญสหรัฐฯ หรือน้อยกว่าหนึ่งวัน จากรายได้ที่ประเทศทํา ส่วนใหญ่มาจากไคโร เนื่องจากสํานักงานใหญ่ผลิตส่วนใหญ่อยู่ที่นั่น

สิทธิสตรี

ขบวนการ สิทธิมนุษยชน สําหรับ ผู้หญิง ใน ไคโร และ อียิปต์ ได้ ทํา การ รบ กัน มา นาน หลาย ปี ผู้หญิงถูกรายงานตัวว่า ต้องเผชิญกับการแบ่งแยก การก่อกวน และการทารุณตลอดทั่วทั้งไคโร ผลการศึกษาของยูเอ็นปี 2556 พบว่ากว่า 99% ของหญิงอียิปต์ รายงานว่าถูกล่วงละเมิดทางเพศในบางช่วงชีวิต ปัญหา นี้ ได้ ดําเนิน ต่อ ไป ทั้ง ๆ ที่ มี กฎหมาย ชาติ ใหม่ ตั้งแต่ ปี 2557 ที่ กําหนด และ ละเมิด ทาง เพศ เป็น อาชญากรรม สถานการณ์ รุนแรง มาก จน ใน ปี 2017 ไคโร ถูก ตั้ง ชื่อ โดย ผล สํารวจ หนึ่ง ครั้ง ว่า เป็น ความ ยัก ษ์ ที่ อันตราย ที่สุด สําหรับ ผู้หญิง ใน โลก

ไคโรเป็นเมืองที่ขยายตัว ซึ่งนําไปสู่ปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมมากมาย มลพิษทางอากาศในไคโร เป็นเรื่องที่น่ากังวลมาก ระดับไฮโดรคาร์บอนอโรมาติคของไคโรที่แปรปรวนสูงกว่าเมืองอื่นๆ ที่คล้ายกัน การวัดคุณภาพของอากาศในไคโรยังได้บันทึกระดับสารตะกั่ว ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ และระงับความเข้มข้นของอนุภาคเนื่องจากการปล่อยก๊าซของยานพาหนะที่ไม่ได้ควบคุม การปฏิบัติการอุตสาหกรรมในเมืองและก๊าซและการเผาไหม้ขยะมาเป็นเวลาหลายทศวรรษ มีรถมากกว่า 4,500,000 คันบนถนนไคโร ซึ่งมีอายุมากกว่า 60% และดังนั้นจึงไม่มีการตัดความสามารถด้านการปล่อยก๊าซที่ทันสมัย ไคโรมีปัจจัยที่กระจัดกระจายอยู่น้อยมาก เนื่องจากฝนไม่ตก และรูปแบบของตึกสูงและถนนแคบๆ ซึ่งทําให้เกิดผลกระทบจากชาม

สโมกในไคโร

ในช่วงไม่กี่ปีมานี้ เมฆสีดําลึกลับ (ตามที่ชาวอียิปต์เรียก) ได้ปรากฏขึ้นเหนือกรุงไคโรทุกฤดูใบไม้ร่วง และทําให้เกิดโรคระบบทางเดินหายใจและอาการเคืองตาอย่างรุนแรงแก่พลเมืองของเมือง นักท่องเที่ยวที่ไม่คุ้นเคยกับระดับมลพิษสูงเช่นนี้จะต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษ

ไคโรยังมีตะกั่วและทองแดง ที่ไม่จดทะเบียนมากมาย ซึ่งเป็นมลพิษอย่างมากในเมือง ผลลัพธ์ ของ เรื่อง นี้ ได้ ถูก ฉาบ ไป ทั่ว เมือง อย่าง ถาวร โดย มี อนุภาค ใน อากาศ เข้า ถึง ระดับ ปกติ กว่า สาม เท่า คาดว่าคน 10,000 ถึง 25,000 คนต่อปีในไคโรจะตายเพราะโรคที่เกี่ยวกับมลพิษทางอากาศ มี การ แสดง ให้ เห็น ว่า นํา ได้ ทํา ให้ เกิด อันตราย ต่อ ระบบ ประสาท ส่วน กลาง และ การ เป็น พิษ ทาง ประสาท โดยเฉพาะ ใน เด็ก ใน ปี 1995 เหตุการณ์ ทาง สิ่งแวดล้อม ครั้ง แรก ได้ ถูก นํา มา ใช้ และ สถานการณ์ นี้ ได้ พัฒนา ขึ้น จาก สถานี ตรวจสอบ อากาศ 36 สถานี และ การ ปล่อย ก๊าซ ของ รถยนต์ รถเมล์ 2000 คัน ได้ ถูก สั่ง ให้ ไป สู่ เมือง เพื่อ พัฒนา ระดับ ความ หนาแน่น ซึ่ง สูง มาก

การจราจรในไคโร

เมือง นี้ ก็ มี ปัญหา จาก มลพิษ ใน พื้นที่ สูง เช่น กัน ไคโร ผลิต วัสดุ ที่ เสีย ไป ถึง 10 , 000 ตัน ใน แต่ละ วัน ด้วย ขยะ 4 , 000 ตัน ซึ่ง ไม่ สามารถ เก็บ ได้ หรือ จัดการ ได้ นี่ เป็น อันตราย ทาง ด้าน สุขภาพ ที่ ใหญ่ มาก และ รัฐบาล อียิปต์ กําลัง มอง หา วิธี ต่อสู้ กับ สิ่ง นี้ สํานักงานทําความสะอาดและสร้างความสวยงามของไคโร ถูกก่อตั้งขึ้นเพื่อเก็บและรีไซเคิลขยะ อย่างไรก็ตาม พวกเขายังทํางานกับซาบบาลีน (หรือซาบาลีน) ซึ่งเป็นชุมชนที่ได้เก็บรวบรวมและรีไซเคิลขยะของไคโรตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 และอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่รู้จักกันในท้องถิ่นว่าเป็นเมืองแมนชีแยต นาเซอร์ ทั้งสอง ฝ่าย ทํา งาน ร่วม กัน เพื่อ เก็บ ของ เสีย ให้ มาก ที่สุด เท่าที่ จะ เป็น ไป ได้ ภายใน ขีด จํากัด ของ เมือง แม้ ว่า มัน จะ ยังคง เป็น ปัญหา เร่งด่วน

มลพิษ จาก น้ํา ยัง เป็น ปัญหา ร้ายแรง ใน เมือง ด้วย เมื่อ ระบบ ระบาย น้ํา มี แนวโน้ม ที่จะ ล้มเหลว และ เกิน ไป ในบางครั้ง น้ําเสียได้หนีออกไปบนถนน เพื่อสร้างอันตรายต่อสุขภาพ คาดว่าปัญหานี้จะได้รับการแก้ไข โดยระบบระบายน้ําใหม่ที่ได้รับเงินทุนจากสหภาพยุโรป ซึ่งสามารถรับมือกับความต้องการของเมืองได้ ปริมาณสารปรอทในระบบน้ําในเมืองสูงอันตราย มีเจ้าหน้าที่สาธารณสุขระดับโลกที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงด้านสุขภาพ

สํานักงานใหญ่ของสันนิบาตอาหรับตั้งอยู่ที่จัตุรัสตาเฮียร์ ใกล้ๆกับย่านธุรกิจของเมืองไคโร

เมืองแฝด

ไคโร่ จะต้องใช้:

• กามาล อาซิซ หรืออีกชื่อหนึ่งว่า กามัล โมฮัมเหม็ด อับเดลาซิซ อดีตประธานและกรรมการผู้บริหารสูงสุดของ Wynn Resorts และอดีตซีอีโอของ MGM Resorts ระหว่างประเทศ ระบุว่าเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องอื้อฉาวการติดสินบนในมหาวิทยาลัยปี 2552
• กลุ่มอาบูซาอิดอัลอาฟีฟ ซามาริตันในศตวรรษที่ 15
• Boutros Boutros-Ghali (1922-2016) อดีตเลขาธิการสหประชาชาติ
• อาวี โคเฮน (1956-2010) นักฟุตบอลทีมชาติอิสราเอล
• ดาลิดา (ปี 1933-1987) นักร้องสาวชาวอิตาลี-อียิปต์ซึ่งใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในฝรั่งเศสได้รับบันทึกทองคํา 55 ระเบียนและนักร้องคนแรกที่ได้รับแผ่นดิสก์เพชร
• โมฮาเหม็ด เอลบาราเด (เกิดปี 1942) อดีตผู้อํานวยการใหญ่ของสํานักงานพลังงานปรมาณูระหว่างประเทศ ปี 2548
• โดโรธี ฮอดจ์กิน (ปี 1910-1994) นักเคมีชาวอังกฤษให้เครดิตกับการพัฒนาการทําผลึกโปรตีน รางวัลโนเบลสาขาเคมีในปี 2507
• ยาคุบคาดรี การาออสมาโนลู ğ (1889-1974) นักเขียนนวนิยายชาวตุรกี
• นากีบ มาห์ฟูซ (1911-2006) นักเขียนนวนิยาย รางวัลโนเบลสาขาวรรณกรรมในปี 2521
• โรแลนด์ โมเรโน (ปี 1945-2012) นักประดิษฐ์ชาวฝรั่งเศส วิศวกร นักฮือมอริสต์ และผู้ประดิษฐ์สมาร์ทการ์ด
• ประธานาธิบดีซูดาน (ปี ค.ศ. 1930-2009)
• อาห์เมด ซาบรี (1889-1955) จิตรกร
• ทาโก เฮมิงเวย์ (เกิด 1990) ศิลปินโปแลนด์ ฮิปฮอป
• นากิบ เซวิริส (เกิดปี 1954) ซึ่งเป็นบุคคลที่รวยที่สุดอันดับที่ 62 ของโลกในรายชื่อมหาเศรษฐีจํานวน 2550 มียอดมหาเศรษฐีถึง 10.0 พันล้านดอลลาร์ กับบริษัทออราสคอม เทเลคอม โฮลดิ้ง
• สาธุการแก่มาเรีย คาเตรีนา ทรอยานี (1813-1887) นักเคลื่อนไหวเพื่อการกุศล
• Magdi Yacoub (เกิดในปี 1935), ศัลยแพทย์หัวใจชาวอังกฤษ-อียิปต์
• อาห์เมด เซวาอิล (ปี 1946-2016) นักวิทยาศาสตร์ด้านเคมีและอียิปต์ ได้รับรางวัลสูงศักดิ์ในปี 1999
• ฟารูก เอล-บาซ (เกิดในปี 2471) นักวิทยาศาสตร์อวกาศชาวอเมริกันชาวอียิปต์ซึ่งทํางานร่วมกับนาซาเพื่อช่วยเหลือในการวางแผนการสํารวจทางวิทยาศาสตร์ของดวงจันทร์ รวมทั้งการเลือกสถานที่สําหรับลงจอดสําหรับภารกิจอพอลโลและการฝึกอบรมนักบินอวกาศในการสํารวจดวงจันทร์และภาพถ่าย